Od 1968. godine bio je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta, ali je igrao i u drugim pozorištima u zemlji, u SKC-u, Zvezdari teatru, Narodnom pozorištu u Beogradu, kao i u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu.
Josif Tatić je bio jugoslovenski glumac. Rođen je u porodici, njegovi roditelji Branko i Hristina su takođe bili glumci.
U njegove najpoznatije uloge spadaju uloge Slobodana Mihajlovića u predstavi „Šovinistička farsa“, Božidara Soldatovića „Jataganca“ u seriji „Bolji život“ i Tanasija Vitorovića u seriji „Grlom u jagode“.
Studirao je glumu na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. Od 1968. godine bio je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta, ali je igrao i u drugim pozorištima u zemlji, u SKC-u, Zvezdari teatru, Narodnom pozorištu u Beogradu, kao i u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu.
Mada je odigrao brojne uloge u pozorištu, na filmu i televiziji, šira publika će ga pamtiti po ulogama Slobodana Mihajlovića u predstavi „Šovinistička farsa“, Božidara Soldatovića „Jataganca“ u seriji „Bolji život“ i Tanasija Vitorovića u seriji „Grlom u jagode“. Za ulogu oca u predstavi Hadersfild dobio je 2006. godine nagradu Zoranov brk.
Preminuo je iznenada u 67. godini života, 8. februara 2013. u Beogradu. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju.
Diplomirao je glumu na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. Njegov glumački uzor je bio Hemfri Bogart. Glumac se dva puta ženio U 57-oj godini je sa drugom suprugom Bebom, koja je stomatolog, dobio ćerku Hristinu.
1968. godine Josif je postao stalni član Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Debitovao je u predstavi „Požar strasti“. Nastupao je i u drugim pozorištima kao što su: Zvezdara teatar, Narodno pozorište, SKC, Atelje 212, Pozorište na Terazijama, itd. 70-ih godina je sa kolegom i prijateljem Predragom Ejdusom osnovao pozorište „Pod razno“, prvi of teatar u Beogradu.
Igrao je u sledećim predstavama: „Kad su cvetale tikve“, „Spaseni“, „Dundo Maroje“, „Pučina“, „Balkanski špijun, „Seobe“, „Muke po Živojinu“, „Valjevska bolnica“, „Knez Pavle“, „Mein Kampf“, „Troil i Kresida“, „Bure baruta“, „Molijer – još jedan život“, „Italijanska noć“, „Šovinistička farsa“, „Hadersfild“, itd.
Za ulogu u drami „Hadersfild“ je dobio nagrade: 2005. godine na Joakimfestu, 2006. godine „Zoranov brk“ na Danima Zorana Radmilovića i 2007. godine „Ardalion“ na Jugoslovenskom pozorišnom festivalu.
8. februara 2013. godine je preminuo u snu. Spekulisalo se da je imao problema sa srcem. 13. februara je održana komemoracija u Jugoslovenskom dramskom pozorištu kojoj su prisustvovali članovi porodice, prijatelji i kolege. Nakon toga, Josif je kremiran i sahranjen na Novom groblju u Beogradu.
Večernje novosti su mu uručile nagradu za ulogu u predstavi „Pučina“. 1985. godine predstava „Šovinistička farsa“ mu je donela priznanje na Slobodarskim pozorišnim svečanostima u Mladenovcu. Njegova ćerka, Jelisaveta Tatić-Čuturilo, je poznata srpska kostimografkinja.
Izuzetno je cenjena u svetu pozorišta, a radila je i na serijama “Sva ta ravnica”, “Jagodići”, “Ulica lipa”. Kao dete provodila je dosta vremena u JDP- u čekajući mamu i tatu da završe sa poslom, što je presudilo kada je odlučivala kojim profesionalnim prevcem će krenuti.
Izvor: espreso.co.rs